(1333) Kasabian – Kasabian (2004)

Posted on 25 april 2024 by Garper

Heette in een ver verleden nog Saracuse, maar werd de naam veranderd in Kasabian, vernoemd naar Linda Kasabian, een van de leden van de Charles Manson Family. Heeft tot en met 2022 zeven albums uitgebracht. Een nieuw album zal in juli 2024 verschijnen. De muziek wordt omschreven als een mix tussen The Stone Roses en Primal Scream. Kasabian was het gelijknamige debuutalbum uit 2004. Het is het enige album dat niet de nummer een positie heeft ingenomen in de Engelse hitlijsten en is het eerste en laatste album waarop gitarist, toetsenist en bassist Christopher Karlof is te horen. Hij verliet de band tijdens de opnames van de opvolger Empire uit 2006. Net als zanger en frontman Tom Meighan overigens, die de band verliet in 2020. Kasabian is een intrigerend indie rock album waarop niet de gitaar op de voorgrond staat maar heel vaak de bas, samen met een overheersend geluid van synthesizers. Maar echt elektronisch is het album net niet. Soms hoor je deuntjes die je eerder hebt gehoord maar die niet storend zijn. Op het album zijn vier drummers te horen waarvan uiteindelijk Ian Matthews overbleef om vast bandlid te worden. De vier singles van het album, Reason Is Treason, Club Foot, LSF, Processed Beats en Cutt Off, hebben in de hitparades niet veel gedaan. Kasabian is een lekkere dansbare plaat. Mede geproduceerd door Jim Abbiss (AT 1760 – Arctic Monkees, Editors). Uitgebracht door RCA.

Recensies
Posted in Album Top 1760 | Tagged , , , , , , | Leave a comment

J Mascis – What Do We Do Now (2024)

Posted on 24 april 2024 by Garper

Vijfde soloalbum van de zanger en gitarist van Dinosaur Jr., met welke band hij anno 2024 nog steeds actief is: in 2021 verscheen er nog een nieuw album van deze indie rock voorlopers. Is Dinosaur Jr. voornamelijk elektrische gitaarmuziek: op zijn soloalbums speelt hij op zijn instrument voornamelijk akoestisch. Ook op dit album doet hij dit, waar op negen van de tien nummers echter wel steeds een of twee doeltreffende elektrische gitaarsolo’s zijn te horen (Right Behind You, Can’t Believe We’re Here, What Do We Do Now, I Can’t Find You, It’s True, Set Me Down, Hangin Out, End Is Gettin Shaky) maar hebben deze solo’s een mooi effect, waardoor al deze nummers zeer krachtig overkomen. Deze solo’s maken al deze nummers compleet en af. Samen met Ken Mauri (AT 1760 – Mark Mulcahy) die Mascis op dit album op piano ondersteunt en Mathew Dunn, op pedal steel, en vooral te horen op You Don’t Understand Me, bewijst deze goede gitarist dat hij een vakkundig album heeft afgeleverd. Neil Young had het niet beter kunnen doen. Uitgebracht door Sub Pop (Omni 2019, Kiwi Jr., 2021, TV Priest 2021, Slift 2024).

Blog
Albums 2024
Labels & Genres vanaf 2019
Posted in Nieuw Gekocht | Tagged | Leave a comment

(1334) Ariel Pink’s Haunted Graffiti – Before Today (2010)

Posted on 23 april 2024 by Garper

Before Today is een heerlijk bizar album dat door zijn onvoorspelbaarheid alle kanten op gaat. Het geeft een soort van psychedelisch totaal geluid in een onbeperkt surrealistisch landschap van muzikale kwaliteit. Tot dit album was Ariel Pink (lees Ariel Marcus Rosenberg) als een lo-fi zelf-made man, voornamelijk als een thuis opnemende kluizenaar bezig geweest. die met het uitbrengen van tapes van slechte opnamekwaliteit van hem een echte cult held had gemaakt. Het bereik van een groot publiek voor zijn muziek leek echter onhaalbaar te zijn. Met dit album kreeg hij echter de mogelijkheid om voor een groot label zijn muziek uit te brengen, samen met andere muzikanten en in verschillende professionele studio’s. De eerste paar nummers doen bij vlagen denken aan de Mothers of Invention. Het is een geniaal album met een uniek geluid, die door een samensmelting ook van verschillende genres en stijlen, prachtig in elkaar steken en ongrijpbaar zijn. Een van de hoogtepunten zijn Hot Body Rub, L’Estat, Fright Night, Menopause Man, met een lekker basloopje, Butt-House Blondies en Little Wig. Round And Round is gemixed in Abbey Road door Christian Wright en is als single uitgebracht. Net als Beverly Kills en Bright Lit Blue Skies. Before Today van Ariel Pink is daarom zeer geslaagd. Het is een bijzondere luisterervaring. Uitgebracht door 4AD (AT 1760 – o.a. Pixies, The Breeders, Lush, This Mortal Coil, The National en Grimes).

Recensies
Posted in Album Top 1760 | Tagged , , , , , , | Leave a comment

Single Top 75 (update #57)

Posted on 20 april 2024 by Garper

Vanaf 18-01-2021 heeft de single van The Delfonics, Funny Feeling, in mijn Single Top 75 gestaan. Per vandaag is dit nummer uit deze lijst verdwenen. Dit heeft dus 56 updates geduurd. Four Seasons In One Day van Crowded House is nu de oudste update, de vierde, en dit nummer zal binnenkort ook wel afdalen naar De 250 Tip Cavalcade. Het nummer van Violent Femmes, Gone Daddy Gone, is (al een tijdje eigenlijk vanaf update 33) de hoogst genoteerde single in mijn 75 single lijst dat afkomstig is van het laagst genoteerde album in mijn 1760 album lijst: op plek 1664. Ook verdwenen met deze update is o.a. Ben Jij Ook Zo Bang van Toontje Lager. De vorige keer had ik nog vijf Nederlandstalige singles in deze lijst, maar niet getreurd: De Man (18), Ballade Van De Boer (19), Iedereen Is Van De Wereld (20) en Kindje Van God (50) staan er nog steeds in. Nieuw op de eerste plek staat nu Searching Through The Past van Bleach van het album Ride Your Heart, dat ik op plek 1340 heb staan in mijn albumlijst. Andere nieuwe nummers zijn die van Starsailor (Poor Misguided Fool), GusGus (Airwaves) en de single Home Again van het Kensington, wat de Nederlandse inbreng weer terugbrengt naar zeven (samen met You Still Think van The Prodigal Sons en Empty Faces van Solution). Maar alles tijdelijk uiteraard.

Searching Through The Past / Poor Misguided Fool / Airwaves / Home Again

en verder…..

EEN WILLEKEURIGE SINGLE TOP 75 AANDACHTVERDIENER

EENTJE DIE ER OORSPRONKELIJK IN HEEFT GESTAAN EN ER UIT IS VERDWENEN

Why Does My Heart Feel So Bad

van

(1718) Moby – Play

Single Top 75
Posted in Single Top 75 | Leave a comment

De uitklaphoes van de LP #90

Posted on 19 april 2024 by Garper

War van U2

Een van deze LP’s van U2 heb ik ooit gekocht toen ik nog een absolute fan was van deze band. Toen ze in feite nog die normale Ierse jongens waren voordat ze jaren later uit zouden groeien als wereldverbeteraars. Het is moeilijk voor te stellen hoe progressief en vooruitstrevend U2 in die dagen nog was. Ik vond deze band ronduit geweldig. Ik weet nog goed dat die eerste LP’s toen verschenen in de jaren tachtig. Persoonlijk vind ik U2 tegenwoordig alleen nog interessant tot en met Pop uit 1997, en dat zijn toch maar liefst negen albums. Dus echt haten doe ik ze ook weer niet. Ik heb het debuutalbum Boy in mijn 1760 lijst gezet, maar deze vind ik ook meer dan voortreffelijk (net als October overigens, die ik eigenlijk ook beter vind). War was de derde LP die verscheen, in 1983. Het album is inmiddels de veertig gepasseerd (het verscheen op 28-02-1983) en was een commercieel succes. Een aantal nummers zijn echte U2 klassiekers geworden; Sunday Bloody Sunday, Two Hearts Beat As One en New Years Day. Maar er staan veel meer sterke nummers op deze LP: Seconds, Like A Song, Drowning Man, The Refugee, Surrender en “40”. Het jongetje op de hoes is dezelfde als op Boy. Geproduceerd door Steve Lillywhite (die ook de albums Boy, October en Achtung Baby heeft geproduceerd) en opgenomen in Windmill Lane in Dublin. Uitgebracht door Island.

Blog
Mijn LP Verzameling
Posted in LP Verzameling | Leave a comment

(1335) Panda Bear – Panda Bear Meets The Grim Reaper (2015)

Posted on 18 april 2024 by Garper

Noah Benjamin Lennox, ook wel bekend als Panda Bear is bandlid van Animal Collective, waarmee hij dertien albums heeft gemaakt. Panda Bear Meets The Grim Reaper is zijn zevende soloalbum. Hij werkte hieraan bij hem thuis tijdens het opnemen van Animal Collectives’ album Centipede Hz uit 2012. PBMTGR is uitgebracht in 2015. Het is een beetje een moeilijk album. Het meerendeel van de nummers zijn nogal experimenteel en klinken wat groezelig, vaag en missen structuur. Maar hebben dan soms wel weer mooie vocale melodieen, zoals Boys Latin. De eerste drie nummers (Sequental Circuits, Mr Noah, Davy Jones Locker) kunnen me daarom totaal niet raken en klinken ronduit onsamenhangend. Een aantal van de betere nummers zijn dan weer wel Come To Your Senses (waarin hij zich constant afvraagt of je gek bent) Selfish Gene, Croswords, Tropic Of Cancer, dat een sample van De Notenkraker van Tchaikovsky bevat en Lonely Wanderer, ook met een sample van Arabesque No. 1. van Claude Debussy. Sommige nummers bevatten dus weldegelijk schoonheid, maar lang niet zo veel als op het Animal Collective album Merriweather Post Pavilion dat ik in mijn 1760 lijst heb staan (op plek 887). Uitgebracht door Domino (AT 1760 – Arctic Monkeys, Franz Ferdinand, Julia Holter, Real Estate, Peter Perrett, Villagers en Wild Beast). Panda Bear Meets The Grim Reaper is gemaakt in samenwerking met Peter Kember, ook wel bekend als Sonic Boom, van Spacemen 3.

Recensies
Posted in Album Top 1760 | Tagged , , , , , , | Leave a comment

Top 10 Bands en Artiesten uit Italie

Posted on 16 april 2024 by Garper
  1. (936) Francesco De Gregori
  2. (938) Paolo Conte
  3. (998) Lacuna Coil
  4. (1039) Ennio Morricone
  5. (1258) Frabrizio De Andre
  6. (1481) Angelo Branduardi
  7. (1580) Francesco Guccini
  8. (1657) Franco Battatio
  9. (1664) Rhapsody
  10. (1668) Lucio Dalla
Landen
Posted in Top 10 | Leave a comment

(1336) Ty Segall – Twins (2012)

Posted on 15 april 2024 by Garper

Twins uit 2012 was de derde release waarbij de Amerikaanse multi-instrumentalist (Laguna Beach, Californie) Ty Segall in dat jaar betrokken was. Hij bracht toen eerder al een album uit als The Ty Segall Band (met Mikal Cronin, een jeugdvriend van hem) en een album met White Fence genaamd Hair. Daarom is Twins het vijfde studioalbum van deze man (in januari 2024 verscheen zijn vijftiende album), die in de San Fransisco Bay Area en in Orange County, Los Angeles met verschillende underground bandjes voor deze tijd, we schrijven de periode voor 2008, ook behoorlijk actief is geweest. Twins is een psychedelische gitaarschijf. Het is een soort van constante geluidexplosie dat dan wel rechtoe rechtaan klinkt, maar best veel diepgang heeft. Het bevat pakkende riffs en heeft een lekkere fuzz. Hij trekt daarbij alle registers open. You’re The Doctor, Inside Your Heart, Ghost, They Told Me Too en Love Fuzz zijn lekker zwaar en rauw. Zijn alle nummers elektrisch: Gold On The Shore is het enige akoestisch nummer. In The Hill (met de vocalen van voormalig Thee Oh Sees bandlid Brigid Dawson) en Would You Be My Love zijn als singles uitgebracht. Segal toont zich op dit album als een zeer goede gitarist. Het is een album waarbij je je volkomen op je gemak voelt. En als je goed luisterd hoor je soms The Beatles. Uitgebracht door Drag City (AT 1760 – Bonnie ‘Prince’ Billy, The High Llamas, Joanna Newsom en in 2019 gekocht Chris Gantry).

Recensies
Posted in Album Top 1760 | Tagged , , , , , , | Leave a comment

Slift – IIion (2024)

Posted on 11 april 2024 by Garper

Het uit Frankrijk afkomstige trio Slift, bestaande uit de broers Jean Fossat (zang, gitaar, toetsen) Remi Fossat (bas) en Canek Flores (drums, piano, vibrafoon) laten op deze CD een combinatie van psychedelische rock, metal en prog rock horen. Ilion is het derde album van de band. Het blijkt een boeiende luisterevaring te zijn. Ongemakkelijk maar zeer de moeite waard. Het hele album is een explosie van kracht en agressie met hier en daar wat korte atmosferische rustpunten van verfijnde lyriek dat dan weer wordt opgevolgd door overdonderende gitaaruitbarstingen en huiveringwekkend geschreeuw van de zanger. Alsof Pink Floyd met Syd Barret nog in de gelederen in het nummer Uruk met een wat steviger metal sausje aan de weg had getimmerd. The Words That Have Never Been Heard, Confluence, Ninth en The Story That Has Never Been Told, varierend van acht tot twaalf minuten, zijn ronduit verbluffende luisterervaringen en lijken eindeloos te duren. Als een soort luisterboek over vernietiging, bloed, magie, mystiek, geboorte, duisternis, vernietiging en dood, waarbij het hele universum er eigenlijk bij wordt gesleept, en zou zomaar als soundtrack voor de films Excalibur en Prometheus hebben kunnen dienen. Muziek om buiten jezelf mee te treden vlak voor je eigen einde. Dus een warm welkom in het universum van deze mannen uit Toulouse over tijd en ruimte, over Goden van andere planeten, verpakt in een angstwekkende nachtmerrie. Uitgebracht door Sub Pop (Omni 2019, Kiwi Jr. 2021, TV Priest 2021).

Blog
Albums 2024
Labels & Genres vanaf 2019
Posted in Nieuw Gekocht | Tagged | Leave a comment

Een muzikale terugblik op 2023 (deel 3)

Posted on 10 april 2024 by Garper

Als je 10 CD’s in een lijstje wil zetten met beste albums van een bepaald jaar vallen er natuurlijk heel wat af. Ook bij mij hier op deze site. Dit zijn van 2023 sowieso de livealbums, verzamelalbums en coveralbums van afgelopen jaar van Dylan, Van Morrison, Stephen Stills, Ali Farka Toure, Neil Young, Taj Mahal, Stef Kamil Carlens & The Gates Of Eden, Cat Power en de CD Studio One Space-Age Dub Special met diverse artiesten. Hoe goed ik die albums ook vind. Van de 50 CD’s die ik in 2023 heb gekocht heb ik er daarom maar 37 meegewogen. Van die 50 albums staan er 18 bands en artiesten met andere albums in mijn Album Top 1760 (Iggy Pop, Steve Vai, Bob Dylan, Van Morrison, Ali Farka Toure, The Tallest Man On Earth, Stephen Stills, Graham Nash, Robert Ellis, Queens Of The Stone Age, PJ Harvey, His Golden Messenger, Bonnie ‘Prince’ Billy, Bombino, Sufjan Stevens, Kurt Vile, Cat Power, Peter Gabriel). En zijn er drie bands en artiesten waarvan ik vanaf 2019 nu een tweede CD heb gekocht (Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs, Mammoth WVH, Robert Finley). In mijn top 10 van 2023 staan deze keer maar liefst 6 bands en artiesten van wie ik ook albums in mijn 1760 lijst heb staan (Sufjan Stevens, Bonnie ‘Prince’ Billy, The Tallest Man On Earth, Peter Gabriel, Robert Ellis, Bombino). En vergeleken met de voorgaande jaren van 2020, 2021 en 2022 zijn dit er echt heel veel. De albums van Sufjan Stevens (Illinoise), Robert Ellis (The Lights From The Chemical Plant) en Bombino (Azel) in mijn 1760 lijst heb ik overigens alle drie op nummer 1 staan in mijn Top 10’s van 2005, 2014 en 2016. Sufjan Stevens echter is nu de enige artiest van wie ik nu twee albums in twee verschillende jaren op de eerste plek in een Top 10 heb staan.

Top 10 Albums 2023

  1. Sufjan Stevens – Javalin
  2. Bonnie ‘Prince’ Billy – Keeping Secrets Will Destroy You
  3. Colter Wall – Little Songs
  4. The Tallest Man On Earth – Henry St.
  5. Glen Hansard – All That Was East Is West Of Me Now
  6. Brent Cobb – Southern Star
  7. Peter Gabriel – I/O
  8. Robert Ellis – Yesterday’s News
  9. The Budos Band – Frontier’s Edge
  10. Bombino – Sahel
Albums 2023
Posted in Nieuw Gekocht | Tagged | Leave a comment

(1337) Peter Perrett – How The West Was Won (2017)

Posted on 9 april 2024 by Garper

Peter Perrett, zanger en gitarist van de punk en new wave band The Only Ones (drie albums gemaakt eind jaren zeventig en begin jaren tachtig) en later van The One, bracht in 2017 zijn solo debuut uit en sinds 1996 zijn eerste release : How The West was Won. Na al die jaren voor de buitenwereld van de aardbodem te zijn verdwenen is dit een glorieuze comeback. Want dit is een zeer sterke en opmerkelijke plaat, samen gemaakt met zijn twee zoons Jamie Perrett en Peter Parrett Jr. Het blijkt een album te zijn met veel karakter, bijtende humor, zelfspot en veel zeggingskracht waar je meteen voor valt. Als een echo naar zijn eigen verleden over liefde, pijn, spijt en verlossing. Zeer sympathiek dus. Doet het eerste sterke nummer How The West Was Won en ook het mooie Sweet Endevour een beetje denken aan de stem van Lou Reed, en soms aan die van Marianne Faithfull, staan er op dit album allemaal juweeltjes. Man Of Extremes, Living In My Head, Hard To Say No, An Epic Story en Something In My Brain overstijgen de middelmaat ruimschoots. Rock ‘n’ Roll zit blijkbaar nog steeds in zijn longen. Opgenomen in Konk Studios (AT 1760 – The Kooks) door Peter Parrett zelf, zijn zoon Jamie Parrett en Chris Kimsey (AT 1760 – Marillion, Anderson Brufford Wakeman Howe). Uitgebracht door Domino.

Recensies
Posted in Album Top 1760 | Tagged , , , , , , | Leave a comment